Onderdompelen in de wereld van mensen met een visuele beperking.
Een écht toegankelijk museum is nog niet zo vanzelfsprekend als je misschien zou denken. Want kan iedereen wel ten volste genieten van al het moois dat het museum te bieden heeft? Of is er ruimte voor verbetering maar weet je niet hoe je moet beginnen? De organisatie Oren en Ogen tekort organiseert hiervoor ervaringsdagen voor museummedewerkers. 31 augustus was de locatie voor deze dag Museum Veere
Ervaringsdag
T
ijdens deze ervaringsdag mochten museummedewerkers ervaren hoe het is om te leven met een visuele beperking. Een visuele beperking is meer dan alleen maar blind. Er zijn tal van verschillende oogaandoeningen die het lastig maken om een museum te bezoeken.
Samen met een ervaringsdeskundige kregen de museummedewerkers de mogelijkheid om het museum door te gaan met een bril op waar ze één van de oogaandoeningen gingen ervaren. Een andere museummedewerker kon dan als buddy assisteren.
Het programma dat op deze dag op de planning stond is op basis van de 5 B’s
- Bewustwording
- Bereikbaarheid
- Betreedbaarheid
- Bruikbaarheid
- Bejegening
Beleven is een extra B die stichting Oren en Ogen te kort hier aan toevoegt. De beleving staat voor de beperkte voorop. Je gaat namelijk op pad om een leuke dag te hebben. Samen met je gezin, partner of een vriend. De andere B’s zijn een toevoeging om deze beleving te vergroten.
Het creëert zoveel rust in mijn hoofd om mijn ogen niet te gebruiken, waardoor andere zintuigen opmerkelijk alerter zijn.
– Marjolein | Museumboerderij Goemanszorg
Programma
In de ochtend gingen de museummedewerkers verschillende stations langs. Twee van de zes stations waren in de trouwzaal. Dit betekende 32 treden omhoog met een beperking. De stations bestonden uit geleidelijnen, ontdekken van kunst zonder te kijken, toegankelijke website, memory kaarten, tastzin ontdekken en voelen zonder beschrijving.
Karin de Boogert is ervaringsdeskundige en vertelt haar groepje dat ze kokervisus heeft. Ze ziet 16% en kan dus alleen door een klein gaatje kijken. Bij een schilderij zegt ze als ze dichtbij staat dat ze alleen het zeilschip zit. Als ze aan de andere kant van de zaal staat, kan ze wel het hele schilderij zien. Vooral in donkere ruimtes ziet ze erg slecht. Ze oriënteert zich dan erg op geuren. Toen ik hier vanmorgen arriveerde zag ik in de oude rechtszaal niet veel, maar ik rook wel het oude hout en voelde de koude vloer aan mijn voeten vertelde ze.
Na de intensieve ochtend was er in de Grote Kerk een heerlijke uitgebreide lunch. Tijdens de wandeling er naar toe was het een ideaal moment om de honden uit te laten. De lunch was een uur. Dit klinkt lang, maar voor mensen met een visuele beperking is dit echt wel nodig. Na een intensieve ochtend is ontspanning hard nodig.
In de middag stond een bezoek aan museum Veere op de planning. Ook voor deze activiteit kregen de museummedewerkers een visuele beperking toebedeeld. Samen met een buddy blind door het museum. De buddy kon een schouder bieden en aanwijzingen geven. Na het bezoek ging de blinddoek af en volgde een rondje met zicht. Marjolein van Museumboerderij Goemanszorg uit Dreischor vertelde dat ze het blind zo anders had ervaren. Enigszins ontspannen. Maar ze merkte dat haar fantasie best beperkt bleef en ze blij was dat ze de schilderijen van Lucie nog met eigen ogen kon bekijken.
Conclusie
Tijdens deze dag hebben de medewerkers ervaren hoe het is om een oogaandoening te hebben. Vaak wordt er gedacht vanuit een 100% blind persoon bij het toegankelijk maken. Maar je kunt beter denken vanuit een persoon met een oogaandoening die niet compleet blind is. Waarom? Omdat deze een museum kan bezoeken in zijn eentje. Niemand gaat hem dan begeleiden, dus heeft hij optimale hulpmiddelen nodig. Voor veel musea nog een punt van verbetering om zo de toegankelijkheid optimaal te maken.