RUDOLF (DOLF) SCHÖNBERG
1901-1944
* graficus en verzetsheld –
Rudolf Schönberg werd geboren in een vooraanstaande Nederlands-Brusselse familie. Van jongs af aan komt hij ‘s zomers met zijn ouders naar Veere, waar zij logeren in het bekende kunstenaarspension De Garnaal op de Markt. Tijdens deze vakanties leert hij in het Vlissingse atelier van de Vlaamse kunstschilder Gerard Jacobs (1865-1958) met olieverf schilderen. Aan de Brusselse ‘Académie des Beaux-Arts’ wordt hij verder opgeleid tot graficus. Hij is tijdens zijn korte leven een zeer begaafd tekenaar en graficus, die tientallen etsen van Veere, zijn hoogaarzen en inwoners maakt. Zelf in het bezit van een kleine hoogaars met de welluidende naam Dolfijn, maakt hij in de loop der jaren vele tochten over de Ooster- en Westerschelde, de Vlaamse kust, langs de Engelse oost- en zuidkust en over de Wadden. Een zeezeiler in hart en nieren, die in 1937 met zijn buurmeisje van De Garnaal, de Veerse violiste Maria Goethals (1911-1989) trouwt. Vrijwel direct na de Belgische capitulatie gaan de joodse Schönberg en zijn vrouw in het verzet. Maria wordt in 1942 door de Gestapo opgepakt als zij nog even naar huis gaat om wat op te halen. De rest van de oorlog zit zij geïnterneerd in het vrouwenkamp Ravensbrück. Schönberg wordt in mei 1944 door de Duitsers in Ukkel gearresteerd. Zijn verzetsgroep is verraden. Na een schijnproces wordt hij op zaterdag 1 juli 1944 standrechtelijk geëxecuteerd op de Nationale Schietbaan in Schaarbeek, waar hij nu rust tussen 261 lotgenoten. Het heeft tot begin 1946 geduurd voor zijn familie bekend raakt met zijn lot; hij was namelijk onder zijn verzetsnaam Maurice Thonard veroordeeld en gefusilleerd.
Schönbergs familienaam op zijn graf is gespeld met een o en zonder umlaut. Dat zal hem goed doen. Hij had een hekel aan zijn Duitse familienaam en schreef deze vaak als Schoenberg.
Deze expositie in de salon van Alma Oakes is een hommage aan deze begaafde kunstenaar, die zijn moedige gedrag tijdens de Tweede Wereldoorlog moest bekopen met de dood. In 1949 werd hij postuum benoemd tot Ridder in de Orde van Leopold II met palm en werd hem het Oorlogskruis 1940 met palm, de Verzetsmedaille en de Oorlogsherinneringsmedaille toegekend als: membre de l’Armée Belge des Partisans, actif et dévoué.