In de tweede helft van de 19e eeuw ontdekten de eerste kunstschilders het pittoreske en verstilde stadje Veere. Al snel vestigde zich een aanzienlijk aantal kunstenaars in de stad. Het hoogtepunt van deze internationaal georiënteerde kunstenaarskolonie lag tussen 1900 en 1940.

Het einde werd ingeluid met de sluiting van het Veerse gat in april 1961. Veere was voorgoed van haar artistieke levensader, de zee met haar eb en vloed, afgesloten. De kleurrijke vissersvloot, dagelijks een bron van inspiratie, werd vervangen door recreatievaart. Met het overlijden van de kunstenaar Sárika Góth (1992) kwam een einde aan de oorspronkelijke Veerse kunstenaarskolonie.